Türkiye Cumhuriyeti’nin Sanayi ve Teknoloji Bakanı Mustafa Varank, Birinci Dünya Savaşı’ndan çıkmış Anadolu topraklarını kalkındıran yatırımlardan rahatsız oldu. Varank, “O devletin fabrika kurduğu zamanlar geride kaldı” dedi.
AKP iktidarının İslamcı kapitalist ekonomi politikaları Türkiye’yi eşi benzeri görülmemiş bir ekonomik krize sürükledi. Cumhuriyet’in en büyük yatırımları olan fabrikaları özelleştiren AKP iktidarı, ülkeyi ithalata bağlı bir konuma getirdi.
İktidar Cumhuriyet’in değerlerini özelleştirirken bakanı dile gelerek ‘rahatsızlığını’ dile getirdi. Sanayi ve Teknoloji Bakanı Mustafa Varank, şu sözleri sarf etti:
“Bunlar zannediyor ki hala dünyada fabrikaları devletler, hükümetler kuruyor. Zannediyorlar ki Sümerbank’ta basma fabrikaları çalışsa Türkiye bir yere gelebilir. Şu anda o Sümerbank’ın basma fabrikalarından 500 tanesi Türkiye’de faaliyette. Özel sektörümüz bunları dünyaya ihracat yapıyor. Biz özel sektörün önünü açarak onlara gerekli altyapıları, teşvikleri veriyoruz. Türkiye’yi en güzel şekilde kalkındıracağız
O devletin fabrika kurduğu zamanlar geride kaldı. Devletin fabrika kurup bir kişinin çalıştığı yerde 3 kişi istihdam edip fabrikaları arpalıklara çevirdiği zamanlar geride kaldı. Özel sektör bu işleri yapacak”
“DIŞARIDAN ALDIKLARIMIZI ŞİMDİ KENDİMİZ YAPIYORUZ”
Osmanlı, ekonomide dışa bağımlı ve sanayi devrimini ıskalamış bir devletti. Atatürk’ün önderliğinde emperyalist işgalden kurtulan Anadolu topraklarında kurulan Türkiye Cumhuriyeti, milli bir ekonomi modeli ithalatı azaltmaya hedefledi. “Her fabrika bir kaledir” diyen Atatürk’ün kurduğu Cumhuriyet’in en büyük sloganlarından biri ise şuydu:
“Dışarıdan aldıklarımızı şimdi kendimiz yapıyoruz”
Cumhuriyet döneminde kurulan fabrikalar ise şöyle:
1. Ankara Fişek Fabrikası (1924)
2. Gölcük Tersanesi (1924)
3. Şakir Zümre Fabrikası (1925)
4. Eskişehir Hava Tamirhanesi (1925)
5. Alpullu Şeker Fabrikası (1926)
6. Uşak Şeker Fabrikası (1926)
7. Kayseri Uçak Fabrikası (1926)
8. Kırıkkale Mühimmat Fabrikası (1927)
9. Bünyan Dokuma Fabrikası (1927)
10. Eskişehir Kiremit Fabrikası (1927)
11. Kırıkkale Elektrik Santrali ve Çelik Fabrikası (1928)
12. Ankara Çimento Fabrikası (1928)
13. Ankara Havagazı Fabrikası (1929)
14. İstanbul Otomobil (Ford) Montaj Fabrikası (1929’da anlaşma onaylandı)
15. Kayaş Kapsül Fabrikası (1930)
16. Nuri Killigil Tabanca, Havan ve Mühimmat Üretim Tesisleri (1930)
17. Kırıkkale Elektrik Santrali ve Çelik Fabrikası (1931)
18. Eskişehir Şeker Fabrikası (1934)
19. Turhal Şeker Fabrikaları (1934)
20. Konya Ereğlisi Bez Fabrikası (1934)
21. Bakırköy Bez fabrikası (1934)
22. Bursa Süt Fabrikası (1934)
23. İzmit Paşabahçe Şişe ve Cam Fabrikası (1934 temel atma)
24. Zonguldak Antrasit Fabrikası (1934 temel atma)
25. Zonguldak Kömür Yıkama Fabrikası (1934)
26. Keçiborlu Kükürt Fabrikası (1934)
27. İsparta Gülyağı Fabrikası (1934)
28. Ankara. Konya, Eskişehir ve Sivas Buğday Siloları (1934 meclis onayı)
29. Paşabahçe Şişe ve Cam Fabrikası (1935)
30. Kayseri Bez Fabrikası (1934 temel atma)
31. Nazilli Basma Fabrikası (1935 temel atma)
32. Bursa Merinos Fabrikası (1935 temel atma)
33. Gemlik Suni İpek Fabrikası (1935 temel atma)
34. Keçiborlu-Kükürt Fabrikası (1935)
35. Ankara Çubuk Barajı (1936)
36. Zonguldak Taş kömürü fabrikası (1936)
37. Barut. Tüfek ve Top Fabrikaları (1936)
38. Nuri Demirağ Uçak Fabrikası (1936)
39. Malatya Sigara Fabrikası (1936)
40. Bitlis Sigara Fabrikası (1936)
41. Malatya Bez Fabrikası ( 1937 temel atma)
42. İzmit Kağıt ve Karton Fabrikası (1934 temel atma)
43. Karabük Demir Çelik Fabrikası (1937 temel atma)
44. Divriği Demir Ocakları (1938)
45. İzmir’de klor fabrikası (1938 temel atma)
46. Sivas Çimento Fabrikası (1938 temel atma