İstanbul Büyükşehir Belediye (İBB) Başkanı Ekrem İmamoğlu'na yönelik operasyonun ardından başlayan protestolar devam ederken, Devrimci Sendikal Dayanışma'dan genel grev çağrısı yaptı.
Devrimci Sendikal Dayanışma Türkiye Yürütmesi'nden yapılan çağrıda "Genel grev artık bir tartışma konusu değil, bir eylem çağrısıdır. AKP ve sermaye düzeni, işçi sınıfının örgütlenmesini, gençliğin ses çıkarmasını, meslek odalarının direnmesini istemiyor. Bu düzen, emekçilerin sırtında yükseliyor, üretimi ve hizmetleri biz sağlıyoruz" ifadesi kullanıldı.
Açıklamada, sendikaların toplu sözleşmelere sıkışan bir mücadeleyle yetinemeyeceğine dikkat çekilerek “Bugün KESK başta olmak üzere tüm konfederasyonların, baroların, TMMOB’un, TTB’nin tarihsel bir sorumlulukla hareket etmesi gerekmektedir. Bugünkü kriz, yalnızca ekonomik bir kriz değil, aynı zamanda siyasal bir yok oluş sürecidir” denildi.
"DÜZENİ SARSACAK EN BÜYÜK CEVAP"
Genel grev çağrısında, şunlar kaydedildi:
"Türkiye, tarihinin en büyük ekonomik ve siyasi krizlerinden birini yaşıyor. Tek adam rejimi, sermaye yanlısı politikalarıyla işçi sınıfını, emekçileri, gençleri ve tüm halk kesimlerini açlığa, yoksulluğa ve baskıya mahkûm ediyor. Yaşamın her alanına sirayet eden bu sömürü düzenine karşı artık mücadele, yalnızca kısmi eylemlerle değil, topyekûn bir karşı koyuşla örgütlenmelidir. Genel grev ve genel direniş, artık ertelenemez bir zorunluluktur!
Genel grev, yalnızca işçilerin ücret pazarlığı yaptığı bir araç değildir. Genel grev, hayatı durdurarak, sermaye düzenine karşı işçi sınıfının kolektif gücünü ortaya koyduğu en büyük mücadele biçimidir. Dünyada ve Türkiye’de devrimci mücadelelerin belirleyici anlarında genel grevler, egemen sınıfın iktidarına karşı en büyük silah olmuştur. 15-16 Haziran 1970 Büyük İşçi Direnişi, 1991 Zonguldak Madenci Grevi gibi tarihsel örnekler, işçi sınıfının kolektif eyleminin gücünü göstermektedir.
Bugün ise durum daha da yakıcıdır. Enflasyon, yoksulluk, baskıcı politikalar ve hukuksuz yargı kararları, halkın her kesimini hedef almıştır. Tek adam rejimi, yalnızca seçim süreçlerini değil, ekonomik düzeni de kontrol ederek sermaye sınıfının çıkarlarını korumakta, işçileri ise ağır sömürü koşullarına mahkûm etmektedir. Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanma tehdidi, basın özgürlüğüne yönelik saldırılar, sendikal örgütlenmenin baskılanması, gençliğin susturulmaya çalışılması… Tüm bu saldırılara karşı yalnızca açıklamalar yapmak, pasif protestolar düzenlemek yeterli değildir. Bütün işyerlerinde, mahallelerde, okullarda ve kent meydanlarında örgütlenecek bir genel grev, düzeni sarsacak en büyük cevap olacaktır!
"AKP, HALKIN TAMAMINI HEDEF ALDI"
Bugün emek hareketi, tarihsel bir dönüm noktasındadır. Tek tek direnişler, yerel işçi mücadeleleri ve sınırlı protestolar, bu iktidarın kurduğu baskı mekanizmasını aşmakta yetersiz kalmaktadır. Bunun karşısında, birleşik bir emek hareketi yaratılmalı ve işçi sınıfı, kamu emekçileri, akademisyenler, mühendisler, doktorlar, avukatlar ve tüm meslek örgütleri ortak bir direniş hattında birleşmelidir.
AKP’nin yıllardır uyguladığı emek düşmanı politikalar, yalnızca işçi haklarını değil, halkın tamamının sosyal ve ekonomik güvencelerini hedef almıştır. Taşeron sisteminin yaygınlaştırılması, kıdem tazminatının hedef alınması, asgari ücretin reel olarak erimesi, grev yasakları ve sendikal örgütlenmelere yönelik baskılar bu saldırının sadece bazı örnekleridir. Sermayenin çıkarları için emekçileri açlığa mahkûm eden, sosyal devlet kavramını tamamen ortadan kaldıran bir sistem inşa edilmiştir.
Bugün yapılması gereken, bu saldırıları bireysel ve sektör bazlı mücadelelerle değil, ortak bir sınıf mücadelesiyle karşılamaktır. İşçi direnişleri, meslek odalarının örgütlü gücü, halk hareketleri ve gençlik mücadeleleri ortak bir zeminde birleşerek düzenin sarsılmasını sağlayabilir. Bu yüzden birleşik bir emek hareketi, yalnızca sendikal taleplerin değil, toplumsal dönüşümün de aracı olmalıdır.
"GENEL GREV VE GENEL DİRENİŞ HAYATA GEÇİRİLMELİDİR"
Bugün KESK başta olmak üzere tüm konfederasyonların, baroların, TMMOB’un, TTB’nin tarihsel bir sorumlulukla hareket etmesi gerekmektedir. Bugünkü kriz, yalnızca ekonomik bir kriz değil, aynı zamanda siyasal bir yok oluş sürecidir. Sendikal hareketler, yalnızca toplu sözleşmelere sıkışan bir mücadeleyle yetinemez!
Devrimci Sendikal Dayanışmanın daha önce vurguladığı gibi, bürokratik sendikacılık aşılmalı, taban örgütlenmeleriyle işçilerin emekçilerin doğrudan karar verdiği bir genel grev süreci inşa edilmelidir. Sendikal liderlerin süreci yavaşlatan ve mücadeleyi törpüleyen tutumu terk edilmelidir. Genel grev ve genel direniş, yalnızca sendika yönetimlerinin açıklamalarıyla değil, işyerlerinden, fabrikalardan, mahallelerden ve üniversitelerden yükselen bir iradeyle hayata geçirilmelidir.
"HAYAT DURURSA, SİSTEM DURUR"
Genel grev yalnızca sendikalı işçilerin değil, tüm ezilenlerin mücadelesidir. Bugün avukatlar, doktorlar, mühendisler, akademisyenler, kamu çalışanları, kadın hareketleri, gençlik hareketleri ve ekoloji mücadelesi verenler de bu grevin parçası olmalıdır. Bugün 'Genel Grev, Genel Direniş' diyerek harekete geçmeyen her yapı, tarih önünde sorumludur. Sarı sendikalar, mücadeleyi reformist bir çizgide tutan yapılar, işçileri yalnızca toplu sözleşmelere sıkıştıran anlayış aşılmalıdır! Hayat durursa, sistem durur!
Genel grev artık bir tartışma konusu değil, bir eylem çağrısıdır. AKP ve sermaye düzeni, işçi sınıfının örgütlenmesini, gençliğin ses çıkarmasını, meslek odalarının direnmesini istemiyor. Bu düzen, emekçilerin sırtında yükseliyor, üretimi ve hizmetleri biz sağlıyoruz! O halde biz durduğumuzda, bu düzen de duracaktır! Tüm sendikalara, meslek odalarına, gençlere ve halk örgütlerine çağrımızdır: Genel grev ilan edin! Hayatı durdurun! Örgütlenin, birleşin, direnin! Genel Grev, Genel Direniş!"