Sertbarut'a, İtalya’nın çocuk ve gençlik edebiyatı alanındaki en saygın ödüllerinden Rodari Ödülünü kazandıran Yuan Huan'ın ikinci halkası Kütüphanedeki Kamera, okumayla arası pek de iyi olmayan çocukları hikâyelerin değiştirici ve dönüştürücü gücüyle buluşturmayı sürdürüyor.
Hikâyelerin üzerini örten sır perdesini, sözcüklerin gücüyle dağıtan Kütüphanedeki Kamera, bakmak ve görmek arasındaki ince çizgiye dikkat çekerek aynı hikâyeyi okuyan farklı gözlerin bambaşka şeyler görebileceğini de fark ettiriyor.
Miyase Sertbarut, “Her okur hikâyeye dâhildir,” diyor ve sözü Yuan Huan’a bırakıyor…
Altıncı sınıfa geçen Tahsin'i zorlu bir yaz tatili beklemektedir. Kırıklarla dolu karnesini kitap okumayı sevmemesine bağlayan annesi, oğluna tatil boyunca çalışması için halk kütüphanesinde iş bulmuştur. Arkadaşları bilgisayar başında vakit geçirecekken o, kitap tozu yutacaktır. Önceleri ceza gibi gelen bu görev, kütüphanenin çardağındaki eski bir kameradan yükselen gizemli sesle heyecan verici bir maceraya evrilir. Yazıyı kabul etmeyen defterin perdeli hikâyesini dinlerken sözcüklerin büyüsüne kapılmaya başlayan Tahsin, hayal dünyasından çıkıp gelen ünlü masal kahramanlarıyla tanıştıkça kitaplara giderek ısınacaktır.
Kütüphanedeki Kamera ile düşle gerçeğin tam ortasında yepyeni bir edebiyat evreni yaratan Miyase Sertbarut, her seferinde farklı bir macera yaşamayı seven okurları, kendi kendilerinin Yuan Huan'ı olmaya çağırıyor.
Miyase Sertbarut, Yuan Huan’ın yıllar sonra gelen devam kitabının ortaya çıkış serüvenini şu sözlerle ifade ediyor: “Kitaptaki yazar, yani Yuan Huan, hikâye anlatmayı sonsuza kadar sürdürmek isteyen bir karakter. Bu durumda onun arzusunu ilk kitabın içindeki beş hikâye ile sınırlayamazdım. Onun yerine, onun sözcüsü olarak yola devam etmeliydim. Bu yüzden bir devam kitabı yazmaya karar verdim.
İkinci kitabı yazmak hiç kolay olmadı, çünkü Yuan Huan benden daha iyi bir hikâye anlatıcısıydı. Hani bazı kitaplar yazarının önüne geçer ya, Peter Pan gibi, Hababam Sınıfı gibi, Don Kişot gibi... Yuan Huan da benim için öyle oldu. Yine de yazma mücadelemden vazgeçmedim ve Tahsin adlı bir çocuğa iki uzun hikâye anlattım. Bu kez telefon kulübesinden değil, bir kütüphane kamerasından.
İlk kitabı okuyup tadına doyamayanlar, Kütüphanedeki Kamera ile Yuan Huan'la konuşmaya ve onu dinlemeye devam edebilirler. Yuan Huan'ı hiç tanımayanlar elbette ilk kitapla onunla tanışsınlar isterim. Çünkü telefondaki sesin bilinmezliği, onun gerçek olup olmadığı bu tanışmayı heyecanlı kılan unsurlar. İkinci kitap ise bizim okur olarak hikâyelere nasıl girebildiğimiz ve hikâyedekilerin dışarıya nasıl çıkabildiğine yönelik tatlar içeriyor.”
İtalya’da “Yılın Çocuk Romanı” Seçilmişti…
Yazarın, İtalyanca “La cabina telefonica di Yuan Huan” adıyla yayımlanan Yuan Huan'ın Kulübesi isimli kitabı, geçtiğimiz yılki Festival di Letteratura Per Ragazzi ‘Gianni Rodari’ (Gianni Rodari Çocuk Edebiyatı Festivali) kapsamında düzenlenen “Premio Rodari Ödüllerine” aday gösterilmiş ve “Yılın Çocuk Romanı” seçilerek Rodari Ödülü’nü kazanmıştı.