AHLÂK, İnsaf, Vicdan, Merhamet ve DİN. Ve de TÜRKÇEMİZ ! Dilimiz, lisanımız KATLEDİLMEKTE ve son hızla YOK edilmekte. Bu konuda eski bir yazımı Face karşıma çıkardı. Yeniden paylaşmakta bir mahzur görmedim. Bir bakar mısınız ? *** ELMA-ERMUT Oğlan köyden çıkmış İstanbul’a gelmiş bir müddet kalmış ve (bizim köyün tabiriyle) epeyce “İNCELMİŞ” (yani NAZİKLEŞMİŞ, kibarlaşmış) ve babasına, konuşmanın “İNCELİKLERİNİ” öğretmeye başlamış: -Bak Baba ! Bundan sonra ALMA’ya ELMA; ARMUT’a da ERMUT diyeceksin” Bizim de “İNCELME” vaktimiz geldi ve geçti bile. Bundan sonra BÜYÜK Beylerimizin ve AKILLI âlimlerimizin ve gastecilerimizin ağzıyla konuşacağız ve artık ve; SALGIN HASTALIK olduğu zaman, öyle demiyeceğiz; (askıda, sarkık, sallanan manasında) “PANDEMİ” (pandant) deyip İNCELECEĞİZ. Ne o ööle, BELİRTİ diyerek bir hastalığın İŞARETİNİ veya BAŞLANGICINI anlatmak istiyorsunuz; olmaaaazzz !? “SEMPTOM” (Symptôme) diyeceksiniz ki, biraz İLİM irfan sahibi olduğunuz anlaşılsın. Haaa, diyelim ki SEMPTOMLAR görüldü. Bunun evvelden beri gelen ve o kişide devam eden SÜREĞEN veya MÜZMİN olduğunu nasıl belirtmeliyiz ? Hah, işte o zaman imdadımızı KRONİK (chronique) kelimesi gelir. Mesela, adamda eskiden beri ŞEKER hastalığı, NEFES darlığı (astım veya koah) hastalığı vardır ki, yerleşmiştir, MÜZMİNLEŞMİŞTİR; işte o adam, KRONİK bir hastalık sahibi olmuş demektir. KABA-Saba konuşmayacaksınız; MİNİ-Mini, MİNNACIK kelimeler söyleyeceksiniz. MİNİMİZE'li konuşacaksınız. Mesela, “EN AZ” veya “ASGARİ” diyerek bir MESAFE veya UZAKLIK anlatmak için MİNİMUM demeniz lazım; ama en iyisi Bakan Beyimizin dediği gibi “MİNİMAL” demektir. Yani, mesele MİNİMİZE edilmelidir. Bunun devamında da “EN FAZLA” veya AZAMİ diyerek hastalığın ulaştığı en yüksek noktayı anlatmak için “MAKSİMUM” diyeceksiniz ve meseleyi “MAKSİMİZE” etmiş olacaksınız. TEHLİKELİ veya SAKINCALI kelimelerinin tedavülden kalktığını artık iyice öğrendiniz ya … RİSK diyeceksiniz ve Büyüklerimizi kızdırmamak için konuşmalarınızda kendinizi RİSKE atmamaya gayret edeceksiniz. Çünki bu mesele, çok KRİTİK (critique) bi meseledir. Yani HASSASTIR ve hassas olduğu için de, SAKINCALIDIR. Bu meselenin KRİTİĞİNİ, ayrıca uzun uzun yapmak lazımdır. Yani TENKİDİ ve yani ELEŞTİRİSİ ve de enine boyuna incelemesi çok DETAYLI bi şekilde ayrıca yapılmalıdır. Bütün bunlar bi ÖLÇÜ içerisinde olmalı ve ölçüsü ayarı bulunmalıdır. Yani, daha anlaşılır ifade şekliyle KRİTERİ (critere) eyice ve önce tesbit edilmelidir ki, yanlış bi sonuca ulaşılmış olunmasın. İşte bööle yapabilmeniz ve yani İNCELMENİZ için (motivation'u) MOTİVASYONUNUZU, yani hem BEDENÎ ve hemin de MEDENÎ hareketlerinizi MAKSİMİZE etmeniz ve yani KAFANIZI çalıştırmanız ve bunun için de kendinizi çok eyi bi şekilde MOTİVE etmeniz lazımdır. İşte bööle olunca veya bööle yapılınca PANİK (panique) yapmayız, ŞOK (choc) yaşamayız. Çünki, ne denildiğini, ne anlatılmak istendiğini ANLAMAYIZ. Ama, “İNCELMİŞ” oluruz ! Öyle değil mi ? Bilmem ANLATABİLDİM mi ?