Toprak,tabi ki bir de toprak.Yaşadığımız dünyada herşeyimizi anlamlandıran çok bol sandığımız günden güne tükettiğimiz, kirlettiğimiz hava ile su bir de ekmek bir de toprak bitiyor. Hoyratça bozuyoruz dünyanın doğal dengesini, hayatımızı....Bom boş geldiğimiz dünyaya, hayatın, kavramların içini boşaltarak ceplerimizi dolduruyoruz. Bir kesimin cepleri dolarken dünyanın ‘zenginlikleri’ bitiyor; Hava ile su bir de ekmek bir de toprak bit-ti-yor!Doğuyorsun, önce adını koyuyorlar. Bom boşsun, bom boş! Bütün ‘boşluğuna’ rağmen bir adın var! Günleri yaşadıkça bir de bakmışsın ki doluyorsun. Hatta ‘bir şey’ bile oluyorsun. BİR ŞEY!-Nesin?-Bir şey!-Bravo, olmuşsun. Hatta dolmuşsun yani!‘Bom boş’ bir hayattan, bir şey olana kadar geçen süre... Nasıl yaşandı, yaşandı mı? Sorgulayamıyorsun bile! Günler geçiyor!Taaki; Aldığın nefes, içtiğin su, yediğin ekmek azalmaya başlayıncaya kadar! Öyle ya “Ekmek herkese yeter” diye ezberletilmişti. Bu bir ezber miydi, umut muydu?Yetmiyor artık! Ne hava, ne su ne de ekmek!Payımıza düşen azaldıkça, yetmedikçe kıymeti arttı. Kıymeti arttıkça yetmemeye başladı.Suların başı tutuldu, hava kirlendi, ekmek üreten toprak ‘stok’ yapılan bir rant aracına dönüştü.Ekmek yetmeyince, poşetleyip satmaya başladılar. Su yetmeyince; Evlerimize sayaç koydular, sokakta şişeleyip satmaya başladılar! Hava kirlendi; Duman, kir, pas, para, virüs bozdu havayı. Tüplere ‘temiz hava’ basıp hava satacaklar!Peki ya parası olmayanlar!Bir süre sonra parayla bile zor bulunacak. Para da yetmeyecek! Bir süre sonra paran olsa bile bulamayacaksın ne hava ne su ne de ekmek!Yazının başlığına parayı da mı koysaydım diye düşünsem de bir an, başlığı da bozardı! Hayatlarımızı ve havamızı bozduğu gibi!‘Piyasanın’ acımasız kurallarının çarkında yaşamsal gereklerimiz ‘alınır satılır’ durumda!Yok öyle: ”Bedava yaşıyoruz bedava, hava bedava, su bedava, kelle fiyatına hürriyet.”‘Hürriyeti’ konuşmadık bile!Önce, hava ile su bir de ekmek bedava olmalı, bir de toprak.Düşünsene dünyanın çatısının altında bir yerdesin; Kimsin, nesin, nerelisin ne önemi var,nefes alıyorsun insansın! Binlerce yıl görmüşsün binlerce aidiyet binlerce insan geçip gitmiş, bütün kötülükleri denemişler gene de başaramamışlar. Yeniden başlama şansın var. Yeniden başla.Bir gün çocuklarımız yeniden başlayacaklar. Hava ile su bir de toprak bir de ekmek herkesin olacak. Herkese yetecek. ’Güzelliğin’ çağı başlayacak.-Ne zaman?-Bir gün!