Birisi şehrin güneyinden kuzeyine doğru,diğeri doğusundan batısına doğru uzanan upuzun iki cadde,iki nehir gibi!Maarif,Şehrin orta yerinde bu iki caddenin kesiştiği küçük meydanın adı...*****Birilerinin aklından kalbinden geçmek ne güzel bir şey!Ağır adımlarla,dikkatli,rahatsızlık vermeden geçiyorsun.Bir şehrin meydanında anıların izinden sessizce gezinmek gibi bir şey!******Evden çıktım mı,on dakikada maarifteydim...O Yolu yürürken birazdan denizi görecekmişim gibi heyecanlanırdım.Yeni bir şeyle karşılaşacağımdan emindim.’Limana,yeni bir gemi demir atmıştır’.O şiirdeki gibi:”Belki şehre bir film gelir”,yeni bir koku,yeni bir tad,yeni bir hayat...*****Aklımdan geçenlerden bilirim.Karşılıklı mahcubiyetliklerle buyur eder,yol veririz birbirimize nazikçe.Unutulmuş olmanın hüznü,hatırlanmanın sevinciyle gözden kayboluverir hatırlanan,bir su içimlik zamanda!*******Bütün hayat oradaydı.Şehrin tam orta yerinde;Sinemalar,sinemaların önü,tiyatro.Hayat bir Okulsa,Maarif ‘herşeyi’ herkesten öğrendiğin bir sınıftı!PTT önünde kartpostallar;Mutlulukları ve meydanları fotoğraflara sığdırılmış insanlar,şehirler.Gazeteler,dergiler,matbaalar...Bütün ihtişamıyla Devlet oradaydı;Valilik,vergi dairesi, adliye,birinci şube,birinci şubenin zemin katı...*****Bu yazıyı yazarken,Meryem abla aradı!Arasam mı aramasam mı düşünüp duruyordum!Kendi aradı bir şeyim yokmuş dedi.Merak etme!*****Nasıl da merak ederdik,birbirimizi!En ufak bir gülümsemede ki gizi,en ufak bir gözyaşındaki acıyı!Ya şimdi?İnsan işte!*****Geçmiş olsun dedim,hepimize!Ablam,çocukluğumun ‘Ana’ bacısı.Kendine iyi bak.*****Çocukluğumdan hatırladığım şehrin iki kokusu vardı;Birisi bahar kokusu,birisi çarşı ekmeği kokusu ikisini de ‘elimizden’ aldılar.Kim,nasıl başardı!Ne çok özlediğimiz ‘tad’,bıraktık geride!******Sen nasıl oldun,dedi.Kaburgalarındaki çatlaklar iyileşti mi?Aman abla,her gün yeni bir ‘çatlak’ oluşuyor hayatımızda düşünme beni dedim,kendini düşün!*******Gelecek hala iyileştirilebilir!Geçmişin yanlışları ayıklanır,doğruları getirilebilir.Geleceği,bütün ‘çatlaklara’ rağmen düzeltebiliriz,yaşanabilir kılabiliriz çocuklara.Baharın ve ekmeğin kokusunu yayabiliriz şehirlere!*****Maarif bir semt miydi,bir meydan mıydı,bir rüya mıydı!O şehir,o insanlar.Nasıl kayıp gittiler birbirlerinin hayatlarından.Nasıl kayıp gidiyor hayat,avuçlarımızdan!Nasıl unutuyoruz her bir şeyi,hiç bir şey yaşanmamış gibi!*****Maarif!Vefayı,bu şehrin meydanında bulamazsın artık!Vicdan kaybedileli çok oldu.Umut!Bütün umudumuz UMUTLARIMIZDA!