Asım’ın nesli diyordum ya nesilmiş gerçek!
İşte çiğnetmedi namusunu, çiğnetmeyecek.
Milli şairimiz merhum Mehmet Akif’in mısralarında haykırdığı gibi mi acaba şuan ki gençliğimiz?
Gerçekten vatanına, milli ve manevi değerlerine, kültürüne sahip çıkan bir gençlik mi yetişiyor?
Yoksa bizlerin ve eğitim sistemimizin sayesinde;
Yozlaşan,
Değerlerinden uzaklaşan bir enkaz nesil mi bekliyor ülkemizi?
Gençliğimiz nere gidiyor?
Gerek görsel basın gerekse yazınsal basın tarafından gündeme çokta getirilmeyen, görmezden gelinen fakat ülkenin temel yapı taşı olan, geleceğimizin teminatı olan gençlerimizin şuan ki durumu nedir?
* Siz büyüklerin biçtiği rol doğrultusunda dindar yetiştiriyoruz diyerek kindar yetişen,
* Toplumun değerlerinden uzak yetişen gençliğimiz!
* Ülkenin gündeminden, sorunlarından, sıkıntılarından bihaber olan gençliğimiz!
* Yaşamın gerçeklerinden habersiz, duygusuz ve bencil yetişen gençliğimiz!
* Atatürk’ün “gençler yeni nesiller sizlerin eseri olacaktır” dediği gençliğimiz!
* Uyuşturucuya, saplanan gençlerimiz!
* Milli ve manevi değerlerimizden her geçen gün uzaklaşan gençlerimiz!
Siz değerli okuyucularıma çarpıcı bir örnek vermek istiyorum
Birleşmiş Milletlerin, Avrupa ve Türkiye Uyuşturucu Raporları çarpıcı sonuçlar ortaya koyduğunu üzülerek belirtmek isterim.
2009-2018 arası veriler, Türkiye´de en fazla madde kullanım bozukluğunun;
25-29 yaş grubu arasında görüldüğünü,
Bunu 30-34 yaş arasındaki kişilerin takip ettiğini gösteriyor.
Ne oldu da bu hale düştü gençlerimiz?
Büyüklerinin karşısında elini cebine sokmaktan dahi haya eden,
Bu davranışı bile büyüğüne saygısızlık atfeden gençlerimiz vardı bizim, milli değerlerine sahip çıkan gençlerimiz vardı bizim,
Vatanına,
Milletine,
Yetimine,
Şehidine sahip çıkan gençlerimiz vardır bizim ne oldu da bu duruma düştü bu gençlerimiz?
Kim yozlaştırdı,
Kim asimile etti,
Kim mili ve manevi duygularından uzaklaştırdı?
Kim bencil bir gençlik yapısına dönüştürdü?
Çalışan, üreten, azimli ve kararlı bir gençlikten,
Bedavacı,
Her şey ayağıma gelsin,
Çalışmadan,
Üretmeden
Günümü gün edeyim
Vur patlasın çal oynasın ruh haline sokan kim bu gençlerimizi?
Bu noktada suçlu gençlerimiz mi?
Yoksa biz miyiz?
Örneğin biz onlara iyi birer rol model olabiliyor muyuz?
Tarihimizi,
Kültürümüzü,
Örfümüzü,
Ananemizi, onlara biz yaşayarak örnek olabiliyor muyuz?
Ne yapıyoruz biz peki?
Bazılarımız, tarikatların eline teslim ediyoruz kendi ellerimizle gençlerimizi!
Bazılarımız adına çağdaşlık diyerek batının ahlaksız kültürünü reva görüyoruz gençlerimize!
Batının kendi çocuklarını uzak tuttuğu;
Ahlaksız müstehcen yaşam tarzını çok normalmiş gibi TV ekranlarından aşılayarak, bize layık gördüğü, bir özenti müptalası hayata kendi ellerimizle teslim ediyoruz gençlerimizi!
Bilimi öğretmiyoruz,
İlimi öğretmiyoruz,
Okumayı öğretmiyoruz,
Kültürümüzü öğretmiyoruz,
Maneviyatımızı öğretmiyoruz,
Şükretmeyi öğretmiyoruz,
Kanaatkar olmayı öğretmiyoruz,
Doğruluktan ayrılmamayı öğretmiyoruz,
Kul hakkının haram olduğunu,
Hak yememeyi öğretmiyoruz,
Adil olmayı,
Başkalarının haklarına saygılı olmayı öğretmiyoruz gençliğimize!
Bir atasözü vardır bilenleriniz mutlaka olacaktır “At ulusundan gördüğünü uygular” diye
Gençlerimiz bizlerden ne görüyorsa onları hayatlarına uygulamaya başlıyor çocukluğundan itibaren.
Vakit çok genç olmadan önce kendimize, sonra da geçnlerimize sahip çıkalım,
Unutmayalım ki kendisine sahip çıkamayan toplumların, gençlerine sahip çıkması beklenemez.