Siz de görmüşsünüzdür, sosyal medya mecralarında o fotoğrafı. Bir çubuk üzerine simsiyah saç tellerinin bayrak yapılıp dizilişini. ’Çubuk’ Farsça kökenli bir sözcük; değnek, dal anlamında kullanılır.
Bir elin yukarı kaldırıp tutabileceği kalınlıkta. Bilek kalınlığının dörtte biri kadar! Kadın saçının kesilip bir ipe dizilip, çubuğa asılıp bayraklaşması, özgürlük arayışı!
O saçtan bayrağı yapan akıl bu ayrıntıyı da gözden kaçırmamış. Müthiş bir zeka, karşı duruş, dik duruş: ”Siz bizi saçlarımızla ayıplıyorsunuz,biz o saçları bayrak yaparız!”
İranlı kadınlar müthiş bir direnişin, karşı duruşun tarihini yazıyorlar. Bir değneğin ucunda sallanan yobaz karikatürüne ne demeli!
Kendi hayatında en ufak bir değişim yapmak, alışılmış düşüncelerin karşısına dikilmek birike birike ‘devrim’ olur. Hayat böyle yenilenir, umut böyle çoğalır. Her insan önce kendi ‘devrimini’ yapar.
İran’ın ‘gece’ saçlı kadınları saçlarından bir ‘devrim’ örüyorlar, ’saçlarını kesip’ bayrak yaparak. Bir saç teli ancak bu kadar güzel anlam katabilir hayata. Kapkara saçları ile geleceği aydınlatıyorlar.
22 Yaşında İran Ahlak polisi tarafından saç teli gözüktüğü için öldürülen Mahsa Amini nelere yol açtığını görebilseydi!
Bazan bir söz bazan bir bakış bazan bir saç teli ateşler fitili. İran’ın kadınları saçlarını bayrak yaparak ışık tutuyorlar karanlığa özgürlüklerini arıyorlar.
Onları İranlı kadın şair Füruğ Ferruhzad’ın dizeleriyle selamlayalım:
“Ben gecenin sonundan söz ediyorum ben karanlığın sonundan ve gecenin sonundan söz ediyorum, evime gelirsen eğer sevgili bana bir ışık getir ve küçücük bir pencere oradan mutlu sokağın kalabalığını seyredeyim.”
İranlı kadınlar, saçlarını şimdilik keserek özgürleştiriyorlar. Özgürlük,insana nefes almak kadar gereklidir! Laiklik ,işte bunun için kıymetlidir. Kıymetini bilelim!