Her kurban bayramında yazıyorum. Sonraki bayramlarda da yazacağım. Bir imam hatipli olarak söylüyorum, uyarıyorum! Hiç kimseye güvenmeyin, hiç kimseye kurban parası göndermeyin, hiç kimseye vekalet vermeyin! Yapacağınız hayrı kendi gözlerinizle görün ve kendi ellerinizle yapın ve bunun manevi hazzını bizzat hissedin.
Sahabiler diyor ki, "Peygamber Efendimiz o kadar komşu haklarını anlattı ki, biz bir an için komşuyu komşuya mirasçı yapacak zannettik." Ülkemizde dilenemeyen onurlu ve nefisli o kadar fakir var ki, asıl marifet onları bulup yardım etmektedir. Bizim fakirimiz bitti mi ki, başka ülkelere sarkalım. O ülkenin zenginleri de kendi fakirlerine sahip çıksınlar. Müslümanın en zayıf noktası, din adına ona yaklaşıldığında onu kandırabilme kolaylığıdır.
Bunu bilen bazı uyanık vakıf, dernek ve cemaatler yurt içinde yolsuzluk yapamayacaklarını anlayınca, yurtdışında yardım yapmayı tercih ediyorlar. Afrikada kesilecek kurbanın ne kesildiğini, ne de kesilmediğini anlayamayız. Onu takip etme şanşımız yoktur. Yani yolsuzluğa açık bir alandır. Nitekim, pilli görüşün yardım derneklerinden hiçbirinin yaptıkları yardımlarının yerine ulaştırmadıkları mahkeme kararları ile sabitlenmiştir.
S. Mercümek'in paraları Bosna Hersek'e ulaştırmadığını gördük. Jet Fadıl'ın hikayesini bilmeyen yoktur. Deniz Feneri'nin kendini hala aklayamadığını biliyoruz. Bu olaylardan sonra hala bu gibi kurum ve kuruluşlara kurban parası ve vekalet vermek, dindarlık olmaz, aksine ahmaklık olur.
"komşusu aç iken tok yatan bizden değildir" hadisi şerifinin gereğini yerine getirdik mi ki, yurtdışına açılıyoruz? Elbette hayır. Peki hala neden aynı hatayı yapıyoruz? Ben ille de aldatılmak istiyorum diyene bir sözümüz yoktur. Ülkeler arası yardımları devletler yapmalı. Özel kuruluşlara bırakılamaz. Söylemesi bizden. Şimdiden kurban bayramınızı kutlar, islam alemine hayırlara vesile olmasını dilerim.