7 yıl önce dövülerek öldürüldü!..

27 Mayıs 2013’te İstanbul Taksim’deki Gezi Parkı’nda başlayan eylemlere Eskişehir’de destek verirken polis ve esnaf tarafından dövülerek öldürülen Ali İsmail Korkmaz’ın annesi Emel Korkmaz; eylemlerin 7’nci yıl dönümünde Sözcü’den Can Çapar’a konuştu.

Gezi Parkı'nın yerine Topçu Kışlası ve alışveriş merkezi yapılmasına, ağaçların kesilmesine karşı birkaç çadırla başlayan ve daha sonra tüm Türkiye’ye yayılan Gezi Parkı eylemleri, 7'nci yıl dönümünde.

Eskişehir'deki destek eylemlerinde, polis ile esnaf tarafından dövülerek, 19 yaşında öldürülen Ali İsmail Korkmaz'ın annesi Emel Korkmaz, evladının kaybedişinin 7'nci yıl dönümünde SÖZCÜ'ye konuştu.

“Gezi insancıl bir şekilde başlamıştı. Daha sonra polisin saldırıları, yöneticilerin söylemleri ile daha şiddetli bir hale geldi. Sonucunda da bizim evlatlarımız katledildi” diyen anne Emel Korkmaz, Ali'nin acısını ilk günkü gibi yaşadığını söyledi.

“7 YIL GEÇTİ AMA EVLADIMIN ACISI İLK GÜNKÜ GİBİ TAZE”

. Gezi, sizin için ne anlam ifade ediyor?

*Gezi insancıl bir şekilde başladı. İnsanların özgürce, kendi özgür iradeleri ile ağaçların katledilmemesi için başlayan bir hareketti. Sonra maalesef polislerin saldırıları, yöneticilerin söylemleri ve müdahaleleri ile daha şiddetli bir hale geldi.

*Bunun sonucunda maalesef evlatlarımız katledildi, canlarımız yandı. Gezi bize acısını bıraktı. Sokağa basit talepler için çıkıldı ama başka bir süreç gelişti.

*Hala ilk günkü acıyı yaşıyorum. 7 yıl geçti, evladıma hasretim onun kokusuna olan özlemim azalmadı. Anne deyişine hasretim, yüreğim yanıyor.”

·  Ali İsmail'in davasında son durum ne?

*Davada katillere çok az bir ceza verildi. Görüntülere rağmen verilen cezalar ödül niteliğindeydi. Kimi 6, kimi 10 yıl aldı, denetimli serbestlikle de çok az yattılar.

*Katillere kravat takıp geldikleri için iyi hal indirimi verildi. Bu ülkede insan öldürmenin cezası çok düşük. Karnını doyurmak için simit çalan çocuğun cezası bile  daha ağır.

*Davamızı iki defa Yargıtay'a götürdük ama geri döndü. Şu an Anayasa Mahkemesi'nde. Bir sonuç alamazsak AİHM'e götüreceğiz. Ama davanın istediğimiz gibi sonuçlanması ne acımızı dindirecek ne de evladımızı geri getirecek.

*Bundan sonraki mücadelemiz başka çocukların katledilmemesi için. Ali'nin katledilmesinden sonraki mücadelem başka anneler ağlamasın diye.

“KATİLLER CEZASIZ KALDIĞI İÇİN ÖFKELİYİM”

· Bugün nasıl bir psikoloji içindesiniz?

*Bugün öfkeliyim. Çünkü bütün dünyanın izlediği görüntülere rağmen katiller cezalandırılmadı. Çocuklarımız suç işlememiş olmasına rağmen katledildiler.

*Hepsi ağaç ve doğa için sokaktalardı. Bunun öfkesini taşıyorum. Çocuklarımız hiçbir suç işlemediler, kimseye şiddet göstermediler.

· Bu süre zarfında yaşananlar sizi siyasileştirdi mi?

*Tabi ki siyasileştirdi. Bizim siyasi geçmişimiz yoktu. Eşim yıllarca yurt dışında yaşadı. Ben 4 çocuğa hem anne hem baba hem de arkadaş oldum.

*Varım yoğum çocuklarımdı. Ama Ali'nin başına gelenlerden sonra, siyasilerin söylemlerinden sonra ister istemez siyasi düşüncem ve tavrım oluşmaya ve oturmaya başladı.

“ALİŞ’İMİ KAYBETTİM AMA YÜZLERCE ALİŞ'İM OLDU”

· Ali'yi kaybettikten sonra hayatınız nasıl şekillendi?

*Çok şey değişti. Artık benim Aliş'im yok ama yüzlerce Aliş'im oldu. Hiçbir zaman yalnız bırakılmadım. Yavrumun bedenine, sesine hasretim ama gördüğüm destek beni güçlü kıldı.

*Ben artık milyonların Emel annesiyim. Bayram tatilinde Adana'dan ziyaretçim vardı. Evlatlarının adını Ali koyan bir aile benim yanımda kaldı. O Ali bana hep anneanne babaanne dedi.

*Bu beni çok mutlu etti. Ali'den sonra mücadele etmeye başladım. Sadece evde oturup yas tutmak Ali İsmail'in kemiklerini sızlatırdı. Çünkü Ali küçük yaşlarda bile çok güzel şeyler yapan bir çocuktu.

*Huzurevlerini, kimsesiz çocukları ziyaret ederdi. Köy okullarını gezerdi, onlara kitap okurdu. Biz de ondan ilham aldık ve oturmamamız gerektiğini anladık.

Kaynak: Sözcü

 !#**h22485**#! 

 !#**h22489**#!