“Önce internet kesildi. Sonra okullar kapandı. Sonra hastalık hızla ilerlemeye başladı. Artık dünyada herkes ‘abuklama’ hastalığının tehdidi altındaydı.”
Tam, hiç kimsenin birbirini anlamadığı, aslında anlamak istemediği, dinlemediği bir hayatı yaşıyoruz tesbitimi yaptığım bu günlerde yukarda giriş cümlesi olarak yazılan yazının bir replikte geçtiği bir dizi oynamaya başladı Netflixde, bir Türk dizisi. adı “Sıcak kafa”.
Salgın bir hastalık var. Konuşma ve iletişim yoluyla bulaşıyor. Ve toplum ‘Distopik’ bir topluma dönüşür; Yasaklar ve otorite her yerde kendini gösterir. Konuşmak, hastalığın bulaşmaması için en aza indirgenir. İnsanlar birbirini duymamak için kulaklıkla gezerler. Abuklayanlar tecrit edilip yasak bölgeye atılırlar.
Salgın hastalık her geçen gün yaygınlaşır. Bu yüzden herkes kulaklık takmak zorunda; Saçma konuşmalar ve abuk sabuk iletişimden korunmak zorundasın yoksa hastalık bulaşıyor.
Abuklamayı bir hastalık olarak tanımlaması ve bunun üzerine yasakların karabasan gibi toplumun üzerine çökmesi ile dizi film ilerler.
İstanbul’da Taksim, Galata kulesi, İstiklal caddesi ve çevresinin de ‘abuklayanların’ atıldığı yasak bölge ilan edilmesi ilginç!
Sanatın gücüne ve anlatış tarzına bir kez daha şapka çıkardım. Politikacıların yüzlerce kelime sarf ederek anlatamadığını sanat bir sahne ile anlatıyor. Sanatın hayatımızda en aza indirgendiği şu günlerde geçim derdi ile uğraşırken, iyi ki inatla ‘Sanat’ yapanlar var.
‘Abuklamanın’ gerçek hayatta bir hastalık olarak yaygınlaşmaması dileğimle, ’abuklayanlardan’ kendinizi korursunuz umarım.
‘Sıcak Kafa’ dizisini izlemenizi tavsiye ederim. ’Abuklamaya’ maruz kalanlara yardım etmek isteyen birinin arayışını anlatıyor. İyi seyirler.
