İnsan üzülüyor tabi ki! Alınganlık gösteriyor. Şu kötü şansa bak bula bula bizim yaşadığımız dönemi mi buldun be Coranın Virüsü!
Ancak, Dünya kurulduğundan beri böyleymiş maalesef! İnsanlık, hiç rahat etmemiş. Hastalık olmadığı zamanlarda da, savaş denilen bir hastalık icat etmiş ha bire öldürmek ölmek üzerine. Savaşı önlemek için bilim adamlarını laboratuvara kapatıp şu savaşın bir çaresine bakacak ilaç bulabilir miyiz? diye hiç dert etmemiş. Hastalıktan arta kalan zamanlarda savaşmış, savaştan arta kalan zamanlarda hastalanmış.
Yani, şöyle hazır çoluk çocuk evlendi onların mürüvvetlerini gördüm, dünya gözüyle bir yaşayayım artık rahatlığı olmamış hiç! Ya bir savaş ya bir hastalık. Haydi başlasın göç. Dünyanın bir yerinden bir yerine huzurlu bir yer arayışı; Suyu bol, yemişi bol, hastalığı olmayan, savaşsız bir Dünya köşesine yolculuk için yüklemiş ‘denklerini’ sırtına.
İnsanlık biraz tuhaf, birbiriyle savaşırken silah ayrımı yapmaksızın kırmış geçirmiş birbirini. Elleriyle boğarak öldürmeyle başlayan savaş serüveni; Taşla, bıçakla, kılıçla, okla, tüfekle, tankla, topla, her türlü bombayla devam ediyor.
Söz konusu bir ‘Hastalıkla savaş’ olduğunda inanılmaz bir refleksle bir araya geliyor, dayanışma gösteriyor. Laboratuarlarda ilaç bulma yarışına girişiyor. Sürsene tankını, tüfeğini, bombanı, uçağını Corona Virüsün üzerine parçala un ufak et!
Ama nerdeee düşman görünmez olunca bilim insanlarına sarılıyoruz hemen. En güçlümüzden en zayıfımıza hastalık benden uzak olsun halleri. Kendi canını hiç düşünmeyen bilim insanlarına kalıyor bütün iş.
Başkalarının hayatını kurtarmak için kendi hayatlarını yok sayarak çare arıyorlar hastalığa. Adeta savaşıyorlar, hastalıkla. Aslında siz de farkettiniz mi? İnsanlığı kurtarmaya çalışan, korumaya çalışan sadece bilim insanları, acaba onlar mı yönetse dünyamızı. Benimkisi bir fikir tabi ki katılmak zorunda değilsiniz. Durun hemen celallenmeyin.
“Stay home” yani “Evde kal” güvende kal hallerinin düşündürdükleri yukarıda okuduklarınız. Bana göre dünyada en salgın hastalık insanlığın birbiriyle savaşması. Habil ile Kabil'den beri bu böyle. En ufak bir anlaşmazlıkta diğerinin gırtlağına sarılmak için bahane aramış insanoğlu. Dikkat ederseniz ‘insanoğlu’ dedim. Bilerek isteyerek söyledim. Savaşın ve kavganın bir ‘erkeklik’ halleri var. Bir güç gösterisi, iktidar hırsı. Bunu da böyle not düşelim.
Bence insanlık ‘savaş hastalığını’ yenerse bütün diğer hastalıkların kökünü kazıyıverir dünyadan. En azından kontrol altında tutabilir.
Corona Virüs ne ki!? Bizleri korkutan, panik havasına sokan bir belirsizlik hali, hastalığın kaynağı ile ilgili bilgisizlik. Bilim insanları bu hastalığın çaresini de bulacaklardır. Ne hastalıklar çözülmedi ki!
Evde bir duvardan diğerine yürürken düşündüm bunları. Laboratuvarım olsa coronaya ilaç bulurum iyimserliği var üzerimde.
Şunu hissediyorum:
Corona Virüs sonrası dünyada; Yeni bir siyaset anlayışının gelişeceği, doğal kaynakları tüketen, insanı yalnızlaştıran, kazanmak üzerine kurulu ticaret anlayışının ortadan kalkacağı, savaşlarla çözülmeye çalışılan sorunların barışla çözüldüğü yeni bir dünyaya yolculuğumuzun başlayacağı gibi bir umut var sanki. Huzurlu güvenli yerlerin aranmadığı her yerin huzurlu ve güvenli olduğu bir dünya umudu. Bu musibetten de kurtulacak dünya. Bilimin ışığında, barışın şemsiyesi altında yeni bir dünya kurulacak.
Benim ki bir ütopya lütfen ütopyamla baş başa bırakın beni. Hoş herkes kendisiyle baş başa şimdi. Umarım yararlı iyi şeyler çıkar bu ‘yalnızlıklarımızdan’. Kalın sağlıcakla.
