Gıda politikası, bir devletin en önemli meselesidir. Ya da öyle olmalıdır. Gıda deyince, elbette aslolan “sağlıklı gıda”dır. Biz de bu gıda politikası meselesini iki şıklı olarak ele alacağız: A) Yeterli gıda üretimi ve tüketimi B) Zararlı gıdaların engellenmesi…
A) YETERLİ GIDA ÜRETİMİ VE TÜKETİMİ: Ülkemiz, gıda üretimi cihetinden dünyanın en şanslı ülkesidir. Münbit arazileri, bol akarsuları mevcuttur. Planlı bir tarım ve hayvancılık politikası ile ülkemizin gıda üretimi mevcut nüfusa yeter, hatta mühim miktarda ihracat da yaparız.
Bir defa, insanlarımız gıdalarını tam olarak alırlarsa, bu aynı zamanda, koruyucu hekimliğe girer. Sağlıklı bünye demek, bağışıklığı güçlü bir bünye demek. Çocuklar, yetişkinler ve yaşlılar; et, süt, yumurta, hububat, meyve, başta olmak üzere temel gıdalarını almalı, alabilmelidir. Bol üretim olduğu takdirde fiyatlar da mâkul olabilecektir. İşsizliğin azaltılması, yok edilmesi ve asgarî ücretin, yeterli gıda alabilecek seviyede olması ile insanlarımız temel gıda ihtiyaçlarını temin edebilecektir. Bunu sağlamak için çalışılmalıdır.
Mevcut toprakların tamamının ekilmesi temin edilmelidir. Bunun için çiftçilerimiz desteklenmeli (mazot, gübre sübvanse edilmeli, ürünlerine memnun edici taban fiyat verilmeli), üreticilerimizin yüzleri güldürülmelidir. Hâkeza hayvancılık da teşvik edilmelidir. Et ithalatına gerek kalmamalıdır. Ülkemizin bu cihetten de potansiyeli mevcuttur. Yaklaşık yirmi yıl öncesine kadar ülkemizde et ithalatı yapmak şöyle dursun, ciddi miktarda canlı hayvan ihracatı yapılmaktaydı. Yakinen bilirim, bizim Gaziantep canlı hayvan ihracat merkezlerinden biriydi. Doğu ve Güneydoğu bölgelerinden alınan hayvanlar bizim şehrimizde dinlenir, buradan da başta Ortadoğu ülkeleri başta olmak üzere pek çok ülkeye ihraç edilirdi.
Son zamanlarda, başta buğday, mercimek, nohut, pirinç olmak üzere, ülkemizde önceleri yeterli miktarda üretilmekte olan ürünler başta olmak üzere pek çok gıda maddeleri maalesef ithal edilmektedir. Bu da endişe verici bir durumdur.
B) ZARARLI GIDALARIN ENGELLENMESİ: Dünyada ve ülkemizde, kanser hastalığı başta olmak üzere pek çok hastalığın arttığı bir vakıâ. Bu hastalıkların temel sebepleri, sağlıksız besinlere dayanmaktadır. Raf ömrünü uzatmak için gıdalara, kimyevî maddeler katılmakta, GDO’lu ürünler, yani Genetiği Değiştirilmiş Ürünler, raflarda serbestçe yer almakta, bozuk gıdalar ve sağlıksız etler satılmaktadır.
Devlet, zararlı gıdaları engellemeyi ve vatandaşları bu nevi sağlığı bozucu, hatta ölüme sebebiyet verici hastalıklara yol açıcı gıdaların satışını ve halka yedirilmesini engellemelidir. Bu engellemenin iki yolu vardır: 1) Vatandaşı bilinçlendirmek. Onlara bu konu ile ilgili bütün gerçekleri net şekilde anlatmak. Mesela lokantalar başta olmak üzere gıda işi yapanlar, hijyene, kaliteli malzeme kullanmaya, o malzemeleri yıkayıp sağlıklı şekilde pişirip sunmaya dikkat etmelidirler. Şayet ürün bozulmuşsa, onu müşteriye satmak yerine imha etme yoluna gitmeli, kârdan zarar etmelidirler. Aksi takdirde vebale girerler. 2) Sıkı denetim: Başta belediyeler ve devletin ilgili birimleri, çok sıkı denetim yapmalı, bozuk ve zararlı gıda satılmasına aslâ müsamaha göstermemeli ve bunu yapanlara cezâî müeyyide uygulanmalıdır. Zira pek çok örneği görüldüğü gibi, bozuk gıda ölüme sebebiyet vermekte, ya da uzun vadede kanser, şeker, kolesterol, tansiyon, vb. gibi hastalıklara yol açabilmektedir.
Devlet, stadyum, hapishane, hastane, okul, adliye binası, millet bahçesi, vs. de yapacaktır. Ancak, devlet, bütün bunların yanı sıra; en başta her sahada üretim olmak üzere, üretime ve halkın iş sahibi olmasına, en mühimi de bütün çeşitleriyle gıda üretimine ve halkın sağlıklı gıda tüketmesine / tüketebilmesine ehemmiyet vermelidir.
Cenab-ı Hakk bize müstesna bir ülke bahşetmiş. Bütün uzmanların da itiraf ettiği gibi, bizim ülkemizde, bu ülkede yaşayanlara yetecek miktarda gıda üretimi yapmak mümkün. Yeter ki doğru politikalar üretilsin, doğru planlamalar yapılsın...
