Dün gökyüzüne bakıp kendime söylediğim bir kaç sözle yazıya başlayayım.
Bak Karaca, her seferinde şaşırman gereken iki şey şu:
Gökyüzünün maviliği ve
Güneşin göz kamaştırıcılığı!
İkisinide ilk defa görüyormuşsun gibi hep şaşır!
Bırak nedenini niçinini!
Şaşır, hayretler içinde kal ve
ne olursa olsun bundan vazgeçme.
O kadar her şeye alıştırıldık.
Bir çok normal olmaması gereken şey normal gelmeye başladı.
'Utanılacak' o kadar çok şeyden utanılmıyor artık!
***
Hayat bu, hiç olmadık zamanda tam da herşeyi unutacakken, sizi karşılaştırır. Burun buruna geliverirsiniz.
"Kaçacak" bir yeriniz kalmaz; Telefonu açmamaya,verdiğin sözü tutmamaya benzemez yüzyüze gelmek!
Kaçtığınız şey; Etiyle, kemiğiyle, kafasıyla, düşüncesiyle, sorgulayan bakışıyla işte karşınızdadır.
"Sana karşı çok mahcubum" dedi.
Üzülme boş ver, şu yüzünün 'kızarması' var ya,sen de hala umut olduğunu gösteriyor.
Hayat devam ediyor ve kim bilir nelerle karşılaşacağız daha!
Ve umarım yaptığın 'seçim' sana 'yarar' sağlamıştır...
Yere düşmüş yaprağı göstererek, bir yaprak neden dalından düşer bilir misin?
Çünkü, artık 'kurumuştur' "yüzü yoktur" dalında durmaya dedim.
Tutunduğun dalı iyi seçmelisin,diyerek yürüdüm.
Hayat böyledir işte!
Mahcubun, mahcubiyetinin samimiyetini sorgulamakla zaman kaybetme yürü!
***
Dün, Ankara Gölbaşında, Gölbaşı mezarlığında Fakülteden sevdiğimiz bir arkadaşımızın cenazesini defnetmek için hazır bulunduk.
Birazdan gömülecek, önümüzde tabutta yatan arkadaşımızın acısını dindirmek için eski hatıralara sığınarak acı acı gülümsedik.Ne günlerdi!
Her birimiz farklı 'aile iklimlerinden' gelen öğrencilerdik. Sonra hepimiz bir aile olmuştuk. Sonra da hatıra!
Mezarlar arasından geçerken bir kaç 'siyasi isim' gözüme takıldı! Şaşırarak, burada mı 'yatıyorlarmış' dedim. Öldüklerini hiç duymamıştım bile.
Siyasetin yönünü bir zamanlar belirleyen bu isimler sessiz sedasız bir mermer kaidenin altındaydılar. Meclise 5-10'km mesafede!
Hayat böyledir işte!
Çok da 'ciddiye' almamak gerekir!
Bir ömür, 'düşündüklerinizi' gerçekleştirmeye yetmiyor. Arasından geçtiğimiz mezar taşlarının 'konuşmalarından' duydum!
***
Gökyüzüne baktım, Güneşin parlaklığında gözlerimi kamaştırdım. Şaşırdım: "Bu Dünya kötülere bırakılmayacak kadar güzel."
Ve 'mücadele' etmeye değer.
Ve "Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez."
