İslam coğrafyasının bitmeyen acısı ve kapanmayan yarasıdır Kerbela. Peygamberimiz Hz Muhammed’in biricik torunu göz nuru olan, Hz. Hüseyin’in şahadeti, 1339 yıldır bitmeyen bir ağıt gibi çınlıyor tün İslam coğrafyasında. Bir ümmetin, peygamberinin gözbebeği gibi sevdiği torununa ettiği kötülük, peşini bırakmayan bir lanet gibi acı çektiriyor ona, asırlardır.
Bugün Hz. Hüseyin’i şehit edenler zalimlerin, şehit olanlar mazlumların sembolü oldu. Yine de Müslümanlar, bu acı ve utanç verici olayla cesurca yüzleşemedi yüzleşme cesareti bulamadı kendinde.
Ağıtlar, mersiyeler, feryatlar ve vaveylalar arasında Kerbela’yı andı ama onun altında yatan asıl nedenleri yeterince konuşmadı konuşamadı.
Bir utancı örter gibi, gözyaşı, acı ve feryat ile örtmeye çalıştı üstünü. Örtülmedi. Bugün Kerbela, bitmeyen bir acı ve kapanmayan bir yara olarak böğründe kaldı İslam coğrafyasının. Oysa ki, Müslüman coğrafyası iktidarın, saltanatın, gücün ve dünya malına düşkünlüğün en sarsıcı imtihanını Kerbela’da verdi. Ve kaybetti…
Bundan ötürüdür ki, saltanat tutkusu, iki cihanın efendisi Peygamberimizin torununu öldürecek kadar Yezit’i kör etti. Oysa ki bu kavga ne dini, ne etnik, ne aşiret kavgasıydı, bu kavga güç kavgasıydı benlik kavgasıydı. Ve Yezit, yüzlerce yıl sürecek bir acıyı, güç tutkusu yüzünden Müslümanların kanına bulaştırdı. O gün bugündür, Müslümanlar utanç içinde Kerbela acısını tadıyor ve kıyamete kadar da tatmaya devam edecek her Aşura gününde.
Belki de utancın en büyüğü bu olsa gerek Müslümanlar için; Dün kerbela’da olduğu gibi bugünde yaşananlar öyle değil mi? Ölen Müslüman, öldüren Müslüman… Yezid’in ordusu, Allah, Peygamber, Kur’an adını kullanarak saldırdı Hz. Hüseyin’e. Hz. Hüseyin de Allah diyerek düştüğü toprağa.
İşte İslam dünyasının utanç içinde, acıları sömürerek üstünü örtmeye çalıştığı şey, Müslümanın Müslümana ettiği bu zulümdür.
Bugün Kerbela acısını yeniden hatırlayacak İslam dünyası. Her sene olduğu gibi, Şiilerin yaşadığı topraklarda daha fazla feryat yükselecek, daha çok mersiye okunacak. Nedense Hüseyin’in sahibi onlarmış gibi davranacaklar yine.
Ne hazindir ve ne büyük dramdır ki, Hz. Hüseyin’in en çok anıldığı topraklar, bugün birer Kerbela’ya dönüşmüş durumda. Irak, Suriye, Yemen, Lübnan, Pakistan, Afganistan en çok Müslümanın Müslümanı öldürdüğü topraklar oldu. Tıpkı Kerbela gibi. Ölen Müslüman, öldüren Müslüman…
Kerbela’da Hz. Hüseyin’le birlikte onun seven 72 Müslüman da şehit edilmişti. Bugün sadece Kerbela’nın bulunduğu Irak’ta Müslümanlar tarafından öldürülen diğer Müslümanların sayısı milyonları aştı.
Bugün ‘Hz. Hüseyin’in Kerbela’daki intikamını alıyoruz’ diye Sünni avına çıkan Haşdi Şabi ve ‘sapkınlar’ diye suçladıkları Şiileri vahşice öldürmeye çalışan İŞİD’in, aynı yerlerde yaptığı katliamların kanı henüz kurumadı.
Ve yine bugün o coğrafyada da her yıl olduğu gibi Kerbela anılacak, matemler depreşecek ve Hz. Hüseyin için göz yaşı dökülecek utanmadan. Oysa Müslümanın Müslümana ettiği zulüm, Kerbela kadar utanç verici bugün.
Günümüzde hiç kimse yüzleşmek istemiyor ama İslam dünyasının toprakları Kerbela’ya döndü. Her günü, Müslümanın Müslümanı öldürdüğü Aşura oldu.
Kimse yüzleşmek istemiyor ama bugün Kerbela kadar utanç verici zulümler yapıyor Müslümanlar birbirlerine.
Örnek verecek olursak; Yemen’de Suud’un ambargosundan ölen çocuk sayısı, Kerbela’da ölen Ehlibeyt çocuklarının bin kat fazlası…
Yıl 2019 Halep, Şam, İdlip vb gibi yerleri, yüreğimiz ağzımızda izliyoruz hala, akan kanları, dökülen göz yaşlarını, müslümanın müslümanı katledişini.
