KORKUNÇ BİR DÜNYA!

Dünyada hala çözülmemiş sorunların olması ne korkunç bir şey değil mi?
Düşünsenize siz dünyaya gelmeden önce var olan sorunların çoğu siz yaşarken de var! Bu sorunların çözümü için çıkarılan savaşların benzerleri sizin zamanınızda da çıkarılıyor.
Kendinizi,korkunç ve tuhaf bir döngünün içinde buluyorsunuz.
İnsanlar ve onların neden olduğu sorunlar! Bu cümleyi kurarken ben kendimi bir ‘ağaçmış’ gibi değerlendirdim. Olan biten her şey benim dışımda gelişiyormuş gibi! Ne garip değil mi? Hep böyle yapıyoruz, var olan sorunların hep başkaları tarafından çıkarıldığını düşünürüz. Biz hep masumuz: İnsanlar deriz, bizim dışımızdaki insanlar! Oysa ben olsam nasıl da çözerim sorunları!
Hepimiz fırsat verilse bütün sorunları bir çırpıda çözeceğimizi sanırız. Oysa ‘fırsat’ verilenlerde fırsatı yakalamadan önce böyle söylüyordu.
İnsanın, insanlığın kendi yarattığı sorunlarla boğuşuyor olması sizce de korkunç değil mi?
Oysa birileri o yaratılan sorunlardan kaynaklı geniş bir konfor alanına sahip! Sorunlar çoğaldıkça genişletilen kendini korumaya alan bir konfor alanı. Gerisi vaatler! Bu bahar olmadı gelecek bahar, bu seçim olmadı sonraki seçim!
Seçimlerimiz bizi yeni sorunlara götürüyor, ne yazık ki!
Dünyada hala çözülmemiş sorunların olması korkunç değil mi?
Mesela Savaş?
Korkunç!
Her şey ‘normal’ iken bir de bakıyorsunuz ki birileri savaş çıkarmış; İnsanlar birbirinin üzerine kurşun yağdırıyor,bomba atıyor, kılıçtan geçiriyor,boğazlıyor.
Ne için?
Her şey benim, bizim olacak ya da bu topraklar bizim! Kimin? ’Bizim’, Benim diyemiyor bizim diyor. Sonra bir bakıyorsun o topraklar ‘birilerinin’!
Mesela Açlık!
Dünyada hala birilerinin aç kalması susuz kalması ne kadar korkunç bir şey değil mi? Dünyaya geliyorsunuz bütün ömrünüzü ekmeğe ve suya ulaşmakla geçiriyorsunuz. Korkunç değil mi?
Mesela Barınma?
Eviniz yok! Ömrünüz bir taraftan ‘karnınızı doyurmak’ için bir taraftan sığındığınız bir yere kira vermekle geçiyor. Önceleri, çok önceleri o mağara senin bu mağara benim diye gezinirken şimdi bütün ‘mağaraların’ kapısı kilitli! Paran varsa açılıyor o kapılar!
Korkunç değil mi? Yaşadığımız toprakların parsellenmesi ve o parsellerin içine yapılan evlerin kiralanması nasıl bir aklın ürünü!
Mesela para?
Korkunç değil mi? Her şeyin satın alınabilir hale getirilmesi! Alınıp satılır ya da değiş tokuş şeklinde bir sistem. Bir süre sonra her şey birbirine karışıyor. Havanın,suyun,toprağın, toprağın altının üstünün, duyguların parayla alınıp satılması korkunç değil mi?
Mesela Eğitim?
Eğitimin paralı hale getirilmesi, bilginin, bilgilendirmenin paraya göre verilmesi korkunç değil mi?
Mesela Sağlık? Hastalıkları iyileştirmek için bir sistem kuracaksınız. Ve bunu parayla satacaksınız! Korkunç değil mi?
Hayatı bu kadar korkunç kılan ne?
Bütün bunların ‘insan eli’ ile yapılması korkunç değil mi?
Mesela; Irk, etnik kimlik, mezhep ayrımcılığı… Kendini üstün tutup diğerini kötülemeye girişmek nasıl korkunç değil mi? Birbirimize karşı körüklenen bu ayrı hallerimizden birileri hep ‘fayda’ sağlar!
Bütün sorunları çözmek için politika denilen bir sistem kuracaksınız ve sorunlar hala çözülmeyecek. Ötelenecek, engellenecek, süründürülecek, sulandırılacak,uzatılacak,…. Politika yapma şekli, yapanların birikimi, kültürü, aklı, niyeti ve planı politika yapmayı ne hale getirdi.
Mesela politika! Korkunç değil mi! Hala sorunları çözemeyişi, çözemeyişindeki bahaneler!
Korkunç bir dünyada yaşıyoruz ama korkmuyoruz. Yan yana gelme arayışımız, birbirimize her şeye rağmen güvenme, hak, hukuk ve güzeli arama ısrarımız dünyayı iyileştirecek, yaralarını saracak.
Umudumuz var değil mi?
Umutlu olmak, ’korkunç’ bir şey!