Eşitsizlik var,biliyoruz!
Haksızlık,adaletsizlik, yoksulluk, çaresizlik var. Zulüm var, savaş var, göç var, baskı var... Dünyada diyorum bunların hepsi var. Mutluluk az, huzur az... Bu bir ‘Düzen’ sorunu. Düzeni böyle kurmuşlar, böyle gider mi!?
Bilmiyorum! Yeryüzü üzerinde yaşayan canlılara bağlı; Kurda, kuşa, arıya, böceğe, insana...
Hani türkü diyar ya: ”Bu düzeni kim kurmuş bizlerde bilek”!?
Bu girişten sonra sakın şöyle sanmayın: Bütün eşitsizliğin kaynağını formülüze edeceğim ve düzen “düzelecek”. Yok öyle değil de eşitsizliğin kaynaklarının kurutulmasına katkı koymak için bir öneride bulunacağım “değerli büyüklerime”, belki bir nebze kuruturuz kaynaklardan birisini.
Eşitsizliğin kaynaklarından birisi de nikah şahitliği müessesi!
Her ne kadar toplum tarafından “mutluluğa atılan ilk adım” şeklinde değerlendirilse de çeşitli nedenlerle mutsuzluğa dönüşebiliyor. Konuyu dağıtmadan ‘derin değerlendirmeyi’ okuyucuya bırakarak nikah şahitliğinde ki eşitsizliğe dikkat çekmek istiyorum.
Bazı ‘avantajlarından’ dolayı birilerinin oğlu kızı evlenirken “kamusal sorumlulukmuş” gibi kentin “ileri gelenleri”, ülkenin “ileri gelenleri” vatandaşın gözünün içine soka soka nikah şahitliği yapıyorlar. Peki ben buradan soruyorum: Bu gösteriş niye?
Vatandaşın oğlunun kızının “başı kel” mi?
Ülkemizin her genci hepimiz için değerlidir. O zaman herkesin nikahında mutlaka bir kamusal ileri gelen, milletvekili,parti il başkanları v.s görevlendirilmelidir.
Veya nikah şahitliği müessesine yeni sorumluluklar yüklenerek “elini taşın altına” koyacak bir yapıya kavuşturulmalıdır.
Eskiden Nikah şahitliğinde iki kişi yetiyordu. Şimdilerde 5-10-15 kişi görüyoruz. Diziliyorlar nikah masasının çevresine o anın gereği olarak ‘Mutluluğa şahitiz’ diyorlar.
Başkanlar, bakanlar, milletvekilleri, genel müdürler, parti il başkanları vs.. Bu ‘makamlar’ en iyi ‘şahitlik’ şansına sahip makamlar.
Sözü uzatmadan söyleyeyim: Benim bu nikah şahitliği müessesesine itirazlarım var. Yasal bir düzenlemeye gidilsin istiyorum.
Biliyorum vatandaş olarak kanun teklifi verme yetkim yok! Ancak gelinen durum hiç hoş değil!
Toplumsal barışa bir katkı koyacağını düşünerek nikah şahitliğinin nasıl yapılması gerektiği konusunda önerilerim var.
Önerilerim şöyle:
1- Bu teklife göre bir kişi makamı mevkisi ne olursa olsun hayatı boyunca en fazla 15 nikaha şahitlik etmelidir.
2- Nikah şahitleri, şahitlik yaptığı çiftlerin evlilik hayatları boyunca geçimlerinden, iş durumlarından, doğacak çocukların eğitim hayatında, iş hayatında sorumluluk alacaklardır.
3- Nikah şahidi, şahitliğini yaptığı çiftleri ayrı ayrı senede en az üç kere aramakla mükelleftir. Fazla aramak kendisine kalmış. ”Nasılsınız iyi misiniz, mutluluğunuzla ilgili bir sorun yok değil mi?” diye sormalıdırlar.
Yok öyle nikah cüzdanını ellerine tutuşturup “en az üç çocuk yapın” deyip, mutluluklar dilemek. Kurulan ailelerin sosyal, ekonomik durumlarını takip eden bir “şahitlik” sistemi kurulmalı.
Bu konudaki “saçmalamamı” burada kesip, ”kuyuya attığım taşı” affedersiniz, bu konuyu tartışmak üzere sosyolog, psikolog ve politikacılara ‘havale’ ediyorum. Gereğini yapınız lütfen!
Yazımı “Bu düzeni kim kurmuş bizler de bilek” diye soran Pir Sultan Abdalla sonlandıralım:
“Cümlenin muradı dünyada cennet
Söyle canım söyle, dinlesin canlar.”
SİZİN DÜŞÜNCELERİNİZ?
