Geçen yazımızı, “Biz şimdiye kadar ABD ve NATO’dan ne fayda gördük? Ya da zerre kadar fayda gördük mü?..” diye sonlandırmıştık. Buyurun bize vurulan yüzlerce, binlerce darbelerden birini dile getirerek konumuza devam edelim: 1974’teki Kıbrıs Barış Harekâtı, tarihimizin şanlı olaylarından biridir. Kahraman ordumuz, Kıbrıs’a çıkarma yapmış, bütünüyle imha edilmek istenen Kıbrıs’taki kardeşlerimizi kurtarmış, Rum palikaryalarına ve Yunanistan’a ağır bir şamar indirmişti. Nasrettin Hocamız, yürümeyen merkebinin başına bir şaplak atmış, merkep ise yellenmiş. Hocamız şöyle demiş: “Ben nereye vurdum, ses nereden çıktı?” Biz darbeci ve yıllarca Kıbrıs’ta cinayet üstüne cinayet işleyen kátillere bir şaplak vurmuştuk ama ses ABD’den çıkmıştı. Amerika, Türkiye’ye ambargo uygulama kararı aldı.
Kıbrıs Barış Harekâtı deyince merhum Necmettin Erbakan Hocamızı ve Genelkurmay Başkanı Semih Sancar’ı hayırla yâd etmek gerek. Zira bu iki isim el ele, gönül gönüle vermiş, koordineli bir çalışma ile harekâtı başarı ile gerçekleştirmişlerdir. Çıkarma yapılmazdan az önce Erbakan Hoca’nın talebi üzerine savaş pilotları ile bir toplantı yapılır. Toplantıda Erbakan Hoca şöyle der: “Biz Kıbrıs’a gideceğiz. Amerika ise bize mani olmak isteyecek ve 6. Filo’yu gönderecek. Bu filoya karşı kamikaze dalışı yapacak 8 vatan evladı istiyorum. Gönüllüler öne çıksın!” Bu söz üzerine salondaki bütün savaş pilotları öne çıkmış. Genelkurmay Başkanı Semih Sancar (Merhum babam, bu isimle ilgili hatıralarını anlatmakla bitiremezdi. Zira askerde yazıcılığını yapmıştı), Erbakan’a niçin böyle yaptığını sorunca, Erbakan şöyle demişti: “Paşam! Bizim bu toplantımız Amerika’nın kulağına gidecek ve göreceksiniz onlar kımıldayamayacak!” Erbakan Hoca’nın dediği gibi, 6. Filo yerinde çakılı kalmıştı.
Ülkemizde kurulan Birinci Milliyetçi Cephe Koalisyon hükümeti (1975-1977) başta iken Amerikan ambargosu devam etmekteydi. Hükümet, AP-MSP-MHP ve CGP’den müteşekkildi. Süleyman Demirel başbakandı. Prof. Dr. Necmettin Erbakan, Alparslan Türkeş ve Turhan Feyzioğlu ise “Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcısı” sıfatıyla kabinede idiler.
Hükümet güvenoyu aldıktan sonra, merhum Erbakan’ın ısrarla gündeme getirmesi üzerine ambargo meselesi ele alındı. Amerika’nın ambargosu yüzünden savaş uçaklarımız havalanamaz, tanklarımız hareket edemez hale gelmişti. Askeriye cihetinden bütünüyle Amerika’ya bağımlı hale gelişimizin darbesini yiyorduk. Bu ambargoya karşı etkili bir cevap verilmeliydi. Erbakan Hoca’nın teklifi üzerine ülkemizdeki bütün Amerikan üslerinin kapatılması gündeme geldi. Amerikan ambargosu 5 Şubat 1975’te yürürlüğe girmişti. Milliyetçi Cephe Hükümeti 25 Temmuz 1975 tarihinde almış olduğu bir kararla, ülkemizdeki tüm ABD üslerini kapatma kararı aldı. Böylece İncirlik Üssü dâhil 21 Amerikan üssü kapatılmış oldu. Bu karardan sonra beş bin ABD askeri ülkelerine döndü.
Ülkemizin almış olduğu bu kararın ABD’ye darbesi çok büyük oldu. Üslerin kapatılmasıyla ABD, küresel istihbaratının yüzde 45’ini kaybetmiş oldu. Bu sömürgeci ülke bir anda kör ve sağır hale gelmişti.
Amerika, Türkiye’nin bu mert ve karakterli davranışını hazmedemeyecekti. Bu yapılanlara karşılık 12 Eylül darbesini tezgâhladı. Gazeteci M. Ali Birand’ın, “12 Eylül Saat: 04.00” kitabında belirttiği üzere; dönemin ABD Ulusal Güvenlik Konseyi Danışmanı Paul Henze, darbeyi ABD Başkanı Jimmy Carter’e bildirirken “Our Boys Did it” demişti. Yani, “Bizim çocuklar başardı” ifadesini kullanmıştı.
Amerikalıların “Bizim çocuklar” dedikleri, ülkemizde darbe yapmış, ambargo kararı alanlardan Süleyman Demirel’i Zincirbozan’da gözaltına almışlardı. Zincirbozan, kapatılan ABD üslerinden biri idi. Böylece 27 Mayıs darbesi yargıçlarının; “Sizi buraya tıkan kuvvet böyle istiyor” demesi gibi bir mesaj verilmek istenmişti.
12 Eylül darbesini yapanlar, 18 Kasım 1980 günü çıkardıkları bir kararname ile üsleri yeniden açmışlardı.
